[اگر مخترع بودم ۴]

اگر مخترع بودم دستگاهی می‌ساختم که انسان را بشورد. ایده‌ی این دستگاه وقتی به ذهنم رسید که در دستشویی نشسته بودم و خود را می‌شستم.
طرز کار: این دستگاه در دستشویی نصب می‌شود و دو سیم دارد که به دو طرف انسان وصل می‌شود و او را می‌شورد.

مهراد لزومی، کلاس سوم دبستان صادقین

+ اگر مخترع بودم ۱
+ اگر مخترع بودم ۲
+ اگر مخترع بودم ۳

غذا حاضر است:

اولین‌باری که استاد از کلاس بیرون رفت، عمیقاً از این موضوع که هیچ‌کدام از دانشجوها روی میز نکوبیدند تعجب کردم.

اما در مورد بحث علامت تعجب. یه مدت مد شد که علامت تعجب مساوی‌ست با خر‌فرض‌کردن خواننده و خزعبلاتی از این دست. اما افراط توی این موضوع به حدی رسید که علامت تعجب عملاً حذف شد از بعضی متن‌ها. خب واقعاً علامت تعجب چیز رو اعصابیه؛ اما بدتر از اون، وقتیه که طرف به‌زور داره از علامت تعجب دوری می‌کنه. این می‌تونه نشانه‌ی غرور و همین‌طور تظاهر به باکلاسی نویسنده‌ی متن باشه. جدی.
نتیجه‌ی نهایی: نبودن علامت تعجب به صورت افراطی، نشانه‌ی غرور و تظاهر به باکلاسی نویسنده است.

من ادعایی ندارم، ولی تعبیر اون خواب فرعون که هفت‌تا گاو لاغر میان هفت‌تا گاو چاق رو می‌خورن خیلی چیز تابلویی بود.

استفاده‌ی زیاد از «...» توی متن، نشون‌دهنده‌ی اعتمادبه‌نفس کم نویسنده‌ست.

فکر می‌کردم تنفری که نسبت به بچه‌های دوم‌دبستانی داشتم از بین رفته. ولی امروز متوجه شدم که هنوز هم خنده‌ی یک دوم‌دبستانی که دوتا از دندون‌های جلوش افتاده، برای من یکی از مهوع‌ترین صحنه‌هاست.

خدا کنه امروز تلویزیون سرشار از جنگ شادی باشه.

چو عضوی به دست آورد روزگار
دگر عضوها را نماند قرار

کوچه‌ها باریکند و...

پرونده‌ی شش آمد و پرونده‌ی بش رفت...

به زمین مسابقه‌ی «فوتبالیست‌ها» شناختم من

به خدا قسم

گرد‌بودن زمین را

بر شماست پرهیز از توطئه‌ی اخیر که مدتی است تحت عنوان «بلاگ‌چرخان گوگلی» بر سر زبان‌ها افتاده. اگه قضیه رو براتون باز کنم حتماً تعجب می‌کنید. واقعیت اینه که اول‌بودن من در لیست‌ها برای یه عده خیلی سنگین تموم شده بود. برای همین دست‌به‌کار شدن و خلاصه یه عملی و...