سال‌ها گذشت و کسی به عمق فاجعه‌ی کلمه‌ی «جگرگوشه» پی نبرد.

خدا از گناه بنده‌ای که نام فرزندش را نقی بگذارد نمی‌گذرد.

معیار مهم‌بودن یک مسأله: نوشته‌شدن کتاب در مورد آن

این مسأله انقدر مهمه که حتی در موردش کتاب هم نوشته شده.

کم‌کم داشت یادمون می‌رفت که عجب انایی پیدا می‌شن...

رشید با طنز نیش‌دارش دوباره به تلویزیون برگشته است؛
ایرانی به پا خیز!

ته‌دیگ برای من مساویه با عوام‌فریبی.

اصرار مردم برای پیداکردن فلفل سبز شیرین رو نمی‌تونم درک کنم. درست مثل اینه که آدم دنبال نمک تلخ باشه.

یادش به خیر. چند وقت پیش یه نفر تمام آرشیو اینجا رو توی یکی از پست‌های وبلاگ سیصدوشصتش کپی کرده بود، ملت هم کامنت گذاشته بودن «باحال بود. باز هم بنویس».

یک معما برای دوستان دبستانی:

از چهارتا شیرینی
این آقای حسنی
دوتا رو تندی خورده
پس چندتا رو نخورده؟

پرونده‌ی دوازدهم گلی است از گل‌های بهشت.

این داستان تا حالا چند بار براتون اتفاق افتاده؟

یه وبلاگ مینیمال خیلی باحال پیدا می‌کنید و تمام آرشیوش رو می‌خونید و کشف بزرگتون رو به همه اعلام می‌کنید. اما بعد از اون به طرز عجیبی می‌بینید وبلاگ طرف افت کرده و دیگه مثل قبل نمی‌نویسه. بعد یادتون می‌افته رو هر وبلاگی که دست گذاشتید همین بلا سرش اومده. سؤال اینه که اگه از دوماه پیش شروع کرده بودید به خوندن اون وبلاگ، حالا مطالب دوماه اخیرش جزو افت‌کرده‌ها محسوب می‌شدن؟ برای من بدیهیه که جوابْ مثبته.

اگه فرصت شد سعی می‌کنم توضیح بدم که چرا این اتفاق پیش میاد.

بادام هندی؛ آجیل بدون ریسک

ورزشکار بااخلاق = ورزشکار عینکی