home
archive etc.
ارسال گل به ایران با پیکادو |
November 23, 2015
٭
........................................................................................
توی این مدت که زیاد در مورد موسیقی زیرزمینی صحبت نکردم، خیلی از تقسیمبندیهای رپ فارسی تغییر کرده. مثلا زدبازی به دو گروه تقسیم شده، که البته مهم هم نیست. چیزی که مهمه، ظهور پدیدهای به اسم گروه تیکتاکه. تیکتاک رو سه نفر به نامهای سینا ساعی، سینا مافی و خشایار اسآر تشکیل میدن، و از نظر سنوسال هم ۴ سال از اعضای زدبازی کوچیکترن. در مورد کیفیت کار این گروه هم یه نکتهی جالب وجود داره. چند سال پیش که آلبوم «اما» با حضور چندتا از معروفهای زیرزمینیهای ایران منتشر شد، هم تیکتاک توی اون آهنگ داشت و هم زدبازی. تیکتاک با آهنگ استثنایی و عجیبِ «حس هفتم» و زدبازی با ریمیکس آهنگ قدیمی «زندگی منه». یکی از خوانندههای معروف دیگه هم قرار بود توی اون آلبوم حضور داشته باشه، که اختلاف پیدا کرد و انصراف داد. دلیل انصرافش رو هم توی یه نوشته توضیح داد، که این بود: زدبازی قرار بوده یه آهنگ جدید برای این آلبوم بده، اما وقتی کیفیت آهنگ تیکتاک رو میبینه متوجه میشه که آهنگ جدیدش حرفی برای گفتن نداره. برای همین یه حرکت محافظهکارانه میکنه و یکی از آهنگهای محبوب و قدیمیش رو ریمیکس میکنه. اگه آهنگ حس هفتم رو گوش بدید متوجه میشید که زدبازی حق داشته احتمالا.
تیکتاک متاسفانه با یکی از ضعیفترین آهنگهاش معروف شد (بووو سرده). اما اون آهنگشون که من رو خیلی کنجکاو کرد، «از این مدلا» بود. تقریبا بعد از اون تمام آهنگهاشون رو تعقیب کردم و الان میتونم بگم بااستعدادترین و باکیفیتترین گروه موسیقی زیرزمینی ایراناند. طوری که من متوجه شدم، رپخونی توی ایران سنوسال داره و وقتی سن خوانندهها از یه حدی بره بالاتر، تقریبا ادامهی کارشون بیمعنیه. در مورد تیکتاک بیشتر آهنگهاشون خیلی خیلی خوب بوده تا الان. تقریبا برای تکتک آهنگهاشون یه ایدهی جدید دارن. برای شروع این آهنگها رو توصیه میکنم:
این لحظهها
badbye
حس هفتم
ضمنا من یک بار خشایار اسآر رو شانسی توی خیابون دیدم و باهاش دست دادم، و بهم گفت نوکرتم.
5:49 AM
|