به شرافتم قسم الآن توی تلویزیون یه خبری نشون داد با این متن:
"دو زنِ پنجاه‌ساله‌ی نمی‌دونم‌کجایی، از طبع شعری خوبی برخوردارند."
همین کافی بود؛ اما شروع کردن به خوندنِ اشعارشون تا عیش امشب من رو تکمیل کنن:
بریختند در خیابان دسته‌دسته / نمی‌دونم‌چی‌چی نشدند خسته