اول این رو بخونید.

۱- چنگیز حبیبیان؛ به خاطر تیپ و قیافه‌ی ضایعش که شبیه گوشت خام می‌مونه و همین‌طور به خاطر صدای افتضاح و آهنگ‌سازی‌های دو هزار و دویست‌تومنیش.

۲- گوینده‌ی تبلیغ جدید قلم‌چی که با اون لحن مزخرف و یکسانش مدام می‌گه "اول دبستان، دوم دبستان، سوم دبستان..."

۳- مجید اخشابی؛ خواننده‌ی مزخرف که با آهنگ جدیدش نشون داد می‌تونه مزخرف‌تر هم باشه. [پای سفره‌های افطار و اذون]

۴- اون خانوم اخبارگویی که یه خال داره و احساس می‌کنه صندلی‌ای که روش نشسته ارث باباشه. [هم قدیمیه هم معروف.]

۵- جواد هاشمی؛ که منتظره یکی بیاد به‌ش لقب قدیس رو اعطا کنه.

پلک‌های این دوستان رو به لطایف‌الحیلی با چسب قطره‌ای به بالای چشمشون می‌چسبونیم تا همیشه باز باشه. بعد روی زمین می‌خوابونیمشون؛ طوری که مجبور باشن به آفتاب خیره بشن. سپس مقداری عسل در اطراف چشم‌هاشون می‌مالیم تا مورچه‌ها رو به سمت خودش جلب کنه. [یادم نیست اینو کجا خونده بودم.]
ولی خدایی از هیچ‌کدوم به اندازه‌ی شماره‌ی دو متنفر نیستم.