حتماً تا حالا شده که بین دوستانتون ناگهان متوجه بشید که بقیه دارن از چیزی صحبت می‌کنن که شما هیچ خبری ازش ندارید. موضوع بحث هم ظاهراً انقدر مهمه که به راز شباهت داره. اما بقیه دارن خیلی عادی در موردش حرف می‌زنن. انگار که چیز مهمی نیست اصلاً. در این شرایط آدم خیلی به هول و ولا می‌افته. یعنی چندتا راز دیگه‌ی این‌طوری دارن که من چیزی ازش نمی‌دونم؟ یعنی من عضوی هستم که براشون زیاد اهمیت ندارم؟ تا حالا این‌همه از جمعشون فاصله داشتم؟
...
برای همین فکر می‌کنم که با راز همیشه باید مثل راز برخورد بشه.
امیدوارم از نظر امروزم خوشتون اومده باشه.