یکی اینجا.

۱- روزی رو ببینم که ملچ‌مولوچ به زباله‌دان تاریخ بپیونده.
۲- مردم به اون درجه از فهم و شعور برسن که دیگه روی تابلوی هیچ مغازه‌ای عبارت‌هایی مثل «ویتامین‌سرا» و «ایستگاه شکم» رو نبینیم.
۳- همون‌طور که توی کتاب‌های نیمه‌خوانده و این‌ها دعوت نشدم، دیگه به هیچ بازی وبلاگی‌ای دعوت نشم.