اولین روزهای راهنمایی، با یکی از بچه‌های کلاس بغلی دوست شدم. فهمیدم که خانه‌هایمان نزدیک هم است و شماره‌شان را گرفتم که با هم برویم دوچرخه‌سواری.
همان روز، وقتی که شماره‌گیری کردم و بوق‌های آزاد شروع شد، دچار وحشتی مسخره شدم: اسم دوستم را نمی‌دانستم.