تنها خوابی که زیاد می‌بینم:
دبستانی‌ام و در راه رفتن به مدرسه. یکی از امتحان‌های آخر سال است و من هیچ‌چیز نخوانده‌ام. حتی خودکار و مداد هم همراهم نیست. احساس می‌کنم کاملاً بی‌پناه و درمانده‌ام. همین‌موقع در خواب با خودم فکر می‌کنم که چرا تصویری که می‌بینم شفافیت زیادی ندارد و بعد هم متوجه می‌شوم موقعیتی که در آن قرار دارم اصلاً منطقی نیست. آن‌وقت از خواب می‌پرم.

با تشکر از امیرمهدی عزیز